DEADLY MYSTERY: ROZDZIAŁ 18 CZ. 1

*oczami Claire*

- Harry, chcę tylko kupić bułki! Bez tego raczej się nie obędziemy, co nie? - zirytowałam się.

- Claire, nie możesz wyjść i koniec. - warknął. - Sam pójdę do sklepu. Zostań w domu z dziewczynami.

- Dobra. - dałam w końcu za wygraną. Harry wyszedł, a ja obróciłam się i ujrzałam rozbawionego Louisa.

- Przepraszam bardzo, ale co cię tak bawi?

- Słodko się wściekasz. Jesteście z Harrym idealną parą, muszę wam to przyznać.

Uśmiecham się do niego szeroko, słysząc to.

- Louis, możemy pogadać jakbyśmy byli przyjaciółmi?

- A nie jesteśmy? - spytał z uśmiechem.

- Sama nie wiem. A chciałbyś? - spytałam.

- Ja jestem przyjacielem każdego człowieka w tym domu. Poza tym mogę pogadać z każdym.

- To chodź do salonu. - mruknęłam i pociągnęłam go za sobą do odpowiedniego pomieszczenia. Obaj usiedliśmy na kanapie, obok siebie.

- Obiecaj mi, że się nie wkurzysz, jeśli cię o coś zapytam. - prosiłam go.

- Śmiało, mów. - zachęcał mnie z uśmiechem.

- Dlaczego Eleanor tak bardzo mnie nie lubi?

- Niestety, ale z żalem muszę przyznać, że nie wiem tego. Przypuszczam, że chodzi o Grace.

- Lou? - spytałam niepewnie.

- Tak?

- Ostatnio przydarzyła mi się bardzo dziwna rzecz.

- Co masz na myśli? - zapytał, marszcząc brwi.

- Grace miała blond włosy i zielone oczy, tak?

- No tak, a po co chcesz to wiedzieć?

- Ostatnio, kiedy skończyliśmy z Harrym... kochać się - dokończyłam zawstydzona. - zobaczyłam jakąś postać jakby... ducha.

- Kontynuuj. - powiedział zaciekawiony.

- Miała blond włosy, a jej oczy były takie... zielonkawe. Ta postać pstryknęła palcem i zaczęła się burza. Harry zobaczył, że jestem przestraszona i zapytał co się stało. Potem okazało się, że na dworze świeci słońce, a on nikogo nie zobaczył.

- No... to rzeczywiście jest dziwne. - stwierdził.

- Grace nie żyje? - spytałam niepewnie.

- Harry chyba mnie zabije. - westchnął głośno.

- Czyli to prawda. - stwierdziłam, marszcząc czoło.

- Jakim cudem zobaczyłam ducha? - spytałam zdziwiona.

- Może nie powinienem ci o tym mówić, ale... Harry też widywał ducha Grace. - przyznał, a mnie zatkało.

- Mówisz poważnie? - zdziwiłam się nie na żarty.

- Nie, skądże. Robię sobie z ciebie jaja. - zirytował się.

- A wracając do Eleanor to... - zaczęłam, ale mi przerwał.

- Porozmawiam z nią i to wyjaśnię, w porządku?

- Tak. Louis?

- Słucham.

- Dziękuję ci za wszystko. Jesteś wspaniałym przyjacielem. - zapewniłam go.

- Za każdym razem, kiedy Harry ze mną szczerze rozmawia jak ma jakiś problem, mówi mi to samo. - zachichotał. - Chodź tu. - powiedział miękko i rozłożył szeroko ramiona, a ja wtuliłam się w jego ciało.

*oczami Louisa*

Od razu po poznaniu Claire zauważyłem, że jest odpowiednią dziewczyną dla Harry'ego. Styles wreszcie kogoś pokochał i stał się szczęśliwy. Postanowiłem porozmawiać z Eleanor i wyjaśnić tę niekomfortową dla naszej czwórki sytuację.

- El? - zacząłem i objąłem ją delikatnie w pasie.

- Tak, skarbie? - zapytała miękko.

- Chcę z tobą porozmawiać. - szepnąłem do jej malutkiego ucha. Przycisnąłem jej plecy do mojego torsu, a ona głośno westchnęła.

- Mów.

- Chcę, żebyś była ze mną całkowicie szczera.

- Będę. - zapewniła mnie cicho.

- Dlaczego tak traktujesz Claire?

- Muszę iść do Perrie, żeby pogadać z nią o...

- Eleanor. - warknąłem głośno.

- No dobra, powiem ci, bo cie kocham.

- Ja też cię kocham El i dobrze o tym wiesz. A teraz powiedz o co chodzi. - poprosiłem ją.

- Chodzi o to, że... Czuję, że...

- Że co?

- Tracę Perrie i Danielle przez Claire. - wyrzuciła to z siebie na jednym wydechu.

- Co ty mówisz? - spytałem, pocierając uspokajająco jej ramię, bo zobaczyłem łzy w jej pięknych oczach.

- Kiedy jeszcze żyła Grace wszystkie cztery byłyśmy bardzo blisko, a teraz kiedy pojawiła się ona... Perrie i Dani cały czas kręcą się koło niej i...

- Jesteś zazdrosna? - spytałem, przytulając ja do siebie.

- Szczerze mówiąc... tak. Jestem cholernie zazdrosna o swoje najlepsze przyjaciółki.

- Nie masz powodu. Posłuchaj mnie uważnie, kochanie. Jeżeli trochę odpuścisz Claire, to będziesz mogła być blisko całej ich trójki. Oczywiście nie mogę kazać ci się z nią zaprzyjaźnić, ale chociaż spróbuj ją lepiej poznać, ok? Zaufaj mi, jeszcze ją polubisz. Zobaczysz. - zapewniłem ją.

- Postaram się być dla niej milsza. Robię to wszystko dla ciebie.

*oczami Claire*

Harry właśnie wrócił do domu i położył zakupy na blacie w kuchni, w której się znajdowaliśmy.Wzięłam się za robienie obiadu, a Harry poszedł do chłopaków. Usłyszałam jak ktoś wypowiada moje imię i obróciłam się. Okazało się, że osobą, która za mną stoi jest...